Welkom op onze
blogpagina!

Je bent twee jaar. Jouw mama is zo in de war dat ze een zelfmoordpoging doet door het huis in brand te steken en haar polsen door te snijden. Jij bent op dat moment nietsvermoedend in jullie huis terwijl jouw papa aan het werk is. Gelukkig is de brandweer er op tijd bij en is de materiële schade beperkt. Je witte rompertje en je lijfje zitten onder de roetvlekken en mama’s bloed en je snapt niks van wat er allemaal gebeurt.

Jij en je halfzus worden met spoed onder toezicht geplaatst. Dat is voor jouw halfzus niet de eerste keer. Zij is in het verleden uithuisgeplaatst, omdat je mama het toen niet aan kon. Ze heeft daarna weer een tijdje bij mama gewoond, maar ze woont op dit moment niet bij jou en papa en mama. Jouw halfzus houdt veel van jou en zij heeft toen jij baby was veel voor jou moeten zorgen, omdat je mama dat niet kon. Ze maakt zich zorgen om je. Ze heeft zelf ook veel met mama meegemaakt en wil jou beschermen. Je halfzus is boos op mama omdat ze jou in gevaar heeft gebracht.

Vaker in de war geweest

Jouw mama wordt in een psychiatrische kliniek opgenomen. En dat is niet de eerste keer. Ze is vaker in de war geweest. We maken ons zorgen over de emotionele impact die deze situatie op jou kan hebben. Ineens moet je je mama missen en woon je alleen met je papa. Gelukkig heb je een hele lieve opa en oma die jou en papa helpen en je wordt op het kinderdagverblijf ook goed opgevangen. Het lijkt naar omstandigheden goed met je te gaan en het lijkt erop dat je weinig last hebt van de veranderingen.

Als mama uit de kliniek wordt ontslagen, kom ik je elke week van het kinderdagverblijf ophalen voor een bezoek van mama. Dan wachten we samen op kantoor tot ze komt. Soms komt ze wel, maar soms ook komt ze niet. Dan spelen wij samen totdat papa je weer komt ophalen.

Hulp accepteren is moeilijk

Mama is nog steeds in de war en het gaat niet zo goed met haar. We proberen de juiste hulp voor haar in te schakelen, maar ze vindt het erg moeilijk om hulp te accepteren en neemt haar medicatie niet trouw in. Ze is onvoorspelbaar in haar gedrag en ze is heel achterdochtig. Mama worstelt met haar eigen problemen, emoties en alle spanningen die ze ervaart. Het lukt haar daardoor niet goed om in te spelen op jouw behoeften. Gelukkig biedt papa jou de stabiele en veilige basis die je nodig hebt.

Ze lijkt te zijn verdwenen

Je bent inmiddels drie jaar. Het lukt, na het laatste bezoek tussen jou en je mama, niet meer om contact met haar te krijgen. We geven het niet op en proberen het op allerlei manieren en via verschillende mensen en instanties, maar ze lijkt te zijn verdwenen. Jij hebt sindsdien geen contact meer met je mama gehad. Ik kan me niet voorstellen hoe het is om je mama te moeten missen, terwijl je weet dat ze nog wel ergens is.

Ik hoop dat jouw papa, zijn vriendin, jouw halfzus en opa en oma dat gemis enigszins kunnen verzachten.

Tisja Poot,
Jeugdbeschermer en beleidsmedewerker
Jeugdbescherming west

Nog een blog lezen van Tisja Poot zie: WTF gebeurt hier?

Foto: Jeugdbescherming west