Welkom op onze
blogpagina!

Net terug van vakantie, ga ik met gezonde tegenzin naar mijn werk. Ik breng frisse moed en energie mee om me vast te bijten in de complexe casussen. Vraagstukken voor kinderen met een complexe zorgvraag, want ook in de zomer komen deze vragen bij ons team binnen. Na mijn eerste werkweek, verwonder ik me. Ben ik wellicht door mijn vakantie vergeten hoe ingewikkeld de vragen zijn en hoe complex de problemen zijn in sommige gezinnen? Of hoe treurig of ingrijpend hun verhaal soms is? Hieronder een greep uit de vraagstukken waar ik mij de afgelopen periode over verwonderde. Verwonder je mee?

Johan praat niet en staat stil in zijn ontwikkeling

Johan is vijftien jaar, hij heeft een verstandelijke beperking met daarbij selectief mutisme (hij praat nauwelijks) en is heel angstig voor de buitenwereld. Hij groeit op bij zijn moeder. Het afgelopen half jaar lag hij vooral op de bank onder een deken. Veel hulpverleners hebben geprobeerd contact te maken, aansluiting te zoeken en hem te activeren, maar helaas zonder resultaat. Hij is angstig en zijn moeder wil graag dat er thuis hulp komt, maar niets lijkt te werken. Johan gaat al ruim twee jaar niet meer naar school. Op twaalfjarige leeftijd werd al een forse ontwikkelingsachterstand geconstateerd, maar de verwachting is nu dat hij nog meer achteruit is gegaan. Ambulante hulp is ontoereikend, vele experts zijn geraadpleegd en de vraag aan ons is: wat zou een goede behandel- of verblijfplek voor Johan zijn? Moeder geeft echter geen toestemming, waardoor we niet verder kunnen ondersteunen. Het jeugdteam gaat met moeder en de jeugdbeschermingstafel bespreken hoe het traject verder moet en kunnen opnieuw contact met ons opnemen als de informatie wel gedeeld kan worden.

Ishraf woont samen met zijn broer

Op zestienjarige leeftijd heeft Ishraf al in verschillende behandelinstellingen gezeten. Daarna is hij weer thuis gaan wonen bij zijn vader en broer. Zijn vader is er vervolgens vandoor gegaan en nu is er geen contact meer met hem. Ishraf woont nu dus samen met zijn oudere broer in de flat, maar er is geen gas, water of elektriciteit. Eigenlijk doet hij het naar omstandigheden goed. De broers hebben hun manier gevonden om schoon te blijven, te eten en hun telefoon op te laden (in de bibliotheek). Wel maken we ons zorgen omdat de situatie stressvol en ongezond is voor de jongens en er een gezagsvacuüm is (moeder was al nooit in beeld en gezaghebbende vader is verdwenen). Bij ons komt de vraag welke hulpverlening passend zou zijn. Samen met de gemeente, een jeugdbeschermer én de jongens wordt er een plan gemaakt, om weer naar school te kunnen of een baantje te hebben. In de woning mogen ze nog even blijven, zodat er ook gekeken kan worden waar de jongens de beste hulp en begeleiding naar zelfstandigheid kunnen krijgen.

Youssef zoekt een plek

Youssef is afkomstig uit Irak. Na een tijdje in verschillende asielzoekerscentra gewoond te hebben, is hij verenigd met zijn familie. Youssef heeft lichamelijke problemen. Hij is aan zijn rechterarm verlamd en hij heeft een verstandelijke beperking. Daarbij is de taal extra moeilijk voor hem. Thuis ging het niet meer, omdat hij zijn familie aanvloog en vervolgens kwam hij op een crisisplek terecht. Op de crisisplek voelt hij zich echter ook onveilig en onbegrepen en wil hij weglopen omdat hij zijn familie nog maar weinig ziet. Het beste zou zijn als hij in de buurt van zijn familie kan wonen met de juiste zorg. Met diverse organisaties leggen we contact. De wachtlijst blijkt echter een probleem te zijn omdat hij nog zo kort in beeld is bij het jeugdteam. Er wordt met verschillende organisaties gekeken naar een oplossing om Youssef heen.

Ajoep woont in pleeggezin, maar daar gaat ‘t mis

Ajoep is op tweejarige leeftijd door zijn moeder bij familie in Afrika ondergebracht. Op tienjarige leeftijd laat zijn moeder, die inmiddels in Nederland een nieuw gezin heeft gesticht, Ajoep naar Nederland komen. Na drie weken gaat dit mis. Gelukkig kan Ajoep in zijn netwerk bij een gezin met een zelfde culturele achtergrond terecht. Ajoep woont inmiddels drie jaar bij deze pleegouders, maar de afgelopen periode ging het mis. Hij trekt zich nergens iets van aan, gaat niet naar school en gamet veel. We adviseren om een netwerkberaad te doen, moeder te sterken in haar boodschap naar haar zoon en het pleeggezin meer te ondersteunen en behandeling in te zetten voor het ingewikkelde gedrag van Ajoep.

Carlijn zoekt een langdurige woonplek

Carlijn is een meisje van acht jaar met een verstandelijke beperking en autisme. Het afgelopen jaar heeft ze intensieve behandeling bij Curium gehad. Carlijn maakt echter nauwelijks vooruitgang. Ze krijg veel één-op-één- begeleiding en leeft in haar eigen fantasiewereld. Bovendien is ze in de vervroegde puberteit. Carlijn overziet geen oorzaak- en gevolg. Ze kan gefixeerd zijn op bepaalde dingen. Ze is ook een lief en ondeugend meisje, maar loopt weg zonder dat ze ziet hoe gevaarlijk dat is. Ze kan daardoor niet meer thuis wonen: haar zorg en ondersteuning vraagt zoveel dat ze niet in een gezin of thuis kan verblijven. Een langdurige woonvorm die haar de juiste bescherming en begeleiding biedt, is nodig. Helaas is er binnen de regio geen passend aanbod, wat betekent dat Carlijn verder weg bij haar moeder komt te wonen.

Sem heeft heftige epilepsie

Als baby is Sem in een pleeggezin gekomen. Hoewel er altijd al zorgen zijn over Sem, verandert dat als hij acuut in het ziekenhuis komt met diverse insulten. Het blijkt dat Sem een ernstige vorm van epilepsie heeft. Na een uitgebreide opname en onderzoek in het ziekenhuis wordt er een plan gemaakt met de pleegouders, de voogd en de artsen om Sem weer thuis en naar school te kunnen krijgen. Hiervoor is wel bijzondere zorg nodig, waarin enerzijds omgegaan kan worden met zijn fysieke beperkingen (en de nodige medische zorg daarbij) en anderzijds met zijn probleemgedrag. We denken mee welke partijen op korte termijn inzetbaar zijn en passende zorg kunnen leveren.

Dit is slechts een greep uit de complexe casussen waarop wij als Expertiseteam Complexe Zorg worden ingezet. Snap je mijn verwondering?

Tanja Mook, gedragswetenschapper Expertiseteam Complexe Zorg

Natuurlijk zijn er in verband met de privacy andere namen gebruikt in dit praktijkverhaal – Foto: Jeugdbescherming west

Voor meer informatie over ons Expertiseteam Complexe Zorg kijk op onze website: Expertiseteam Complexe Zorg

Lees ook onze andere verhalen op onze website