Welkom op onze
blogpagina!

Wat een fantastische week hebben we gehad. Ik ben er nog helemaal vol van. Dit jaar mocht ik voor de tweede keer mee als begeleider van het Vlielandkamp. Een kamp voor kinderen van zes tot twaalf van de jeugdbescherming en pleegzorg. Voor kinderen die vaak in hun korte leven al meer hebben meegemaakt dan ik in mijn bijna vijftig jaar.

 We hebben één doel
Wij als begeleiders hebben maar één doel: deze achtenveertig kinderen een onvergetelijke vakantie bezorgen. En ik kan vol trots zeggen: dat is gelukt! Deze week geen behandeling, pedagogische plannen van aanpak of ander moeilijk gedoe, maar de kinderen even helemaal zorgeloos kind laten zijn.

En daarvoor hebben we een heel vol programma: van ’s ochtends vroeg tot elf uur ’s avonds zijn er activiteiten en zijn we helemaal gefocust op de kinderen. Als wij de kinderen aan het eind van de dag met een verhaaltje in bed hebben gestopt, is het nog niet voorbij. Dan gaan we vergaderen en het programma doornemen voor de volgende dag. Om twaalf uur middernacht is het eindelijk tijd om te ontspannen.

Vermoeidheid valt weg
De volgende ochtend sleep ik me gewoon weer naar de douche voor vier heerlijke minuten tijd voor mijzelf. Vier minuten maar, want warm water is op rantsoen. We staan namelijk op een natuurcamping. Daarna is het meteen weer vol aan de bak. Kortom, de week is superintensief en vermoeiend, maar geloof me, op adrenaline kom je een heel eind. En met die adrenaline zit het wel goed, dankzij de vele leuke en mooie momenten.

Ik heb kinderen echt zien opbloeien en genieten. Kinderen voor wie vertrouwen geen vanzelfsprekendheid is en die maar moeilijk om kunnen gaan met nabijheid. Een meisje dat het in het begin heel moeilijk had en opstandig was, maar langzaam ontdooit, ontspant en geniet. Die ineens bij het wandelen mijn hand pakt en begint te kletsen. Dan valt alle vermoeidheid meteen van mij af.

Mijn hart gestolen
Of neem de twee jongens die de hele week allerlei scheldwoorden over het kampeerterrein hebben geroepen en zichzelf daardoor heel stoer vinden. Zij laten zich ineens van hun zorgzame kant zien als ze met onze groep kleinere meisjes meelopen. Zonder de andere jongens hoeven ze niet meer zo nodig stoer te zijn. Zij ontfermen zich over de kleintjes en dansen bloedserieus mee op liedjes van ‘Kinderen voor kinderen’.

Zo kan ik nog wel even doorgaan. Eigenlijk hebben ze allemaal een beetje mijn hart gestolen. Natuurlijk verander je hun leven niet met een week plezier als er verder niets verandert, maar ik ben ervan overtuigd dat we samen een onvergetelijke herinnering hebben gemaakt.

Jeanette Benschop, communicatieadviseur

– Het Vlielandkamp is mogelijk gemaakt door het Vakantieloket, Fonds 1818, Jeugdformaat en Jeugdbescherming west. Ook zijn bijdragen gedaan door diverse personen en bedrijven en is er korting gegeven op producten. –

Foto: Mariëlle Vavier

Lees ook onze andere verhalen op onze website.