Welkom op onze
blogpagina!

Vechtscheidingen: ik was me nooit zo bewust van het bestaan tot ik als jeugdbeschermer ging werken. Zo rond vakanties en feestdagen lijkt het alleen maar erger te worden. Ouders vechten elkaar de tent uit over de hoofden van hun kinderen.
‘Ze moeten eerste kerstdag bij mij!’ ‘Nee hoor, dat willen ze niet en de rechter zegt,’ enz enz.

Ook in de media zie ik het gebeuren: een positiviteitsgoeroe komt in het nieuws omdat er een geluidsopname is waarop hij tegen zijn kinderen vertelt dat mama een hoer is en één of ander realitysterretje heeft haar man verlaten en nu begint het gevecht om de kinderen.” Dat dit tot het einde der dagen op internet blijft staan en de kinderen alles dus kunnen terugvinden als ze wat ouder zijn, lijkt hen niet te deren.

Voorbeelden uit de praktijk

Op werk gaat het niet anders. Ik zie collega’s worstelen met ouders die het niet meer lukt om het belang van hun kinderen voorop te stellen. Ouders die, naast de strijd met elkaar, ook het gevecht met de hulpverlening aangaan. Eén van mijn cliëntjes loopt weg van huis om de stress te ontlopen. Zijn ouders geven elkaar de schuld van het feit dat hij de straat verkiest boven de “gezelligheid” van de feestdagen.

Bij een ander weigert een ouder om toestemming te geven voor passende hulpverlening voor de kinderen zolang er niet gepraat wordt over waar de kinderen de oudejaarsavond mogen doorbrengen. Dat één van die kinderen uit stress zichzelf beschadigd en de hulpverleners ouders bijna smeken om samen te werken in het belang van hun kind, is niet overtuigend genoeg.

Kerstreclames

Na een dag vol met andermans scheidingsperikelen, plof ik moe op de bank en doe de tv aan. Even ontstressen door naar makkelijke programma’s kijken in de vorm van klussende mensen in hun huis of mensen die een kasteel bouwen midden in de heuvels van Engeland. Ondertussen denk ik nog een beetje na over wat we kunnen doen om de kinderen in deze situaties te ontlasten. Als ouders het niet kunnen moeten wij toch iets kunnen bedenken om hun leven enigszins dragelijk te maken?

Nee, niet hier ook al

En ineens valt mijn oog op de reclame van de Plus. Een meisje, koffertje, vader bij auto, moeder in deuropening……Getver, niet hier ook al! Maar ik kijk verder….De man woont in een kil flatje met een pietluttig kerstboompje, de moeder in een eengezinswoning. Wanneer de man zijn dochter terugbrengt met kerst gaat hij terug naar het zielige, koude flatje. En dan vindt hij het kerstcadeautje van zijn dochter, een gourmetpannetje. Het eindigt er mee dat de man aanschuift bij zijn ex en hun dochter, haar nieuwe partner en zijn ex schoonouders. Wat een verademing!

Zo zou ik het graag zien

Ik ben blij….. Zo zou ik het graag zien als jeugdzorgwerker: een scheiding die eindigt in papa, mama, kinderen, nieuwe partners die gewoon met elkaar door één deur kunnen! Dit wordt mijn wens voor het nieuwe jaar, minder vechtscheidingen, minder kinderen die knel zitten tussen hun ouders en minder werk op dat gebied voor mijn collega’s en mijzelf.

Complimenten!

Compliment dus voor de Plus die deze actuele situatie ombuigt tot iets positiefs. Wat zou het mooi zijn als het ouders inspireert de strijdbijl te begraven, al is het maar met kerst zodat hun kinderen weer even centraal staan!

Daan, jeugdbeschermer, gedetacheerd in het Centrum voor Jeugd en Gezin.