Welkom op onze
blogpagina!

Op woensdag 30 november was ik jarig. Ik ben gewoon aan het werk en sluit mijn werkdag af met een groot overleg bij een gezin thuis. Eenmaal binnen hoor ik geroezemoes en gelach. Ik vraag me af wat er aan de hand is en hoef niet lang op mijn antwoord te wachten; plotseling gaat het licht uit en als het licht weer aangaat, komen de moeder en haar dochter aangelopen met een taart en een kaarsje. Voor mij! Ik moet even drie keer knipperen om te beseffen dat die taart voor mij is. Dit hebben ze speciaal geregeld in het geheim voor mijn verjaardag. Ik raak ontroerd, ook omdat ik weet dat de financiële middelen van dit gezin beperkt zijn.  

Streven van jeugdbeschermers 
Ik werk nu vijfenhalf jaar als jeugdbeschermer en voel me als een vis in het water. Werken als jeugdbeschermer is complex en vraagt kracht, moed en doorzettingsvermogen. In deze beladen tijd waarin polarisatie hoogtij viert is de jeugdzorg veelvoudig onderwerp van gesprek in de media. Vaak gaat het over wat niet goed gaat, terwijl wat wel goed gaat misschien soms nog wel waardevoller is. Hoe dan ook wil ik graag benadrukken waar wij als jeugdbeschermers naar streven: verbinden, motiveren, hoop bieden en keihard knokken voor rechtvaardigheid.  

Een taart van dit gezin, hun cadeau aan mij, symboliseert in mijn beleving precies dat waar wij naar streven. Het is de kers op de taart. 
Het maakt mij nederig, en vooral intens blij en tevreden met dat wat wij elke dag weer bereiken.  

Ik voel mij gezegend met mijn werk. En met mijn verjaardag op die woensdag 30 november. 

Rowan, jeugdbeschermer