Welkom op onze
blogpagina!

Bovenstaande zin komt je ongetwijfeld bekend voor. Zodra er iets vreselijks gebeurt met een kind waar jeugdhulpverlening bij betrokken is, is dit vaak de reactie die de krant haalt. Frustrerend voor de journalist, frustrerend voor de hulpverlener, maar minstens zo frustrerend voor de belangrijkste schakel in dit verhaal, de cliënt. Als communicatieadviseur vind ik het ook frustrerend omdat er op die manier een eenzijdig beeld in de krant komt. Dan lijkt het soms alsof de hulpverlener niet alle procedures juist heeft gevolgd of dingen heeft gedaan die niet kunnen. Maar het kan natuurlijk dat dat wel het geval is, maar dat een cliënt dit heel anders heeft ervaren.

Privacy staat voorop

Als er een journalist belt met vragen over een cliënt van ons, zou ik soms best willen verduidelijken waarom bepaalde dingen zijn gebeurd of wat erachter zit. Maar om de privacy van de cliënt te beschermen, blijft deze verduidelijking achterwege. Het kan namelijk heel schadelijk zijn voor iemand als zijn of haar hele (jeugdzorg)leven op internet staat. De consequenties zijn vaak niet te overzien. Stel een inmiddels 22-jarige jongen met een jeugdzorgverleden gaat solliciteren en de werkgever zoekt op internet informatie over hem op en er komen tientallen hits van een incident van jaren geleden. Dan staat hij direct met 10-0 achter.

Ervaring en beleving

Maar ik vind het wel frustrerend als ik dan later in de krant het verhaal lees waarvan ik weet dat het zo niet helemaal klopt. Want doordat wij niet alles kunnen (en om de cliënt te beschermen ook niet willen) vertellen en de andere betrokkenen wel, ontstaat er een eenzijdig beeld van het verhaal. Zonder af te willen doen aan het gevoel van de ander, het is wel maar één kant van het verhaal. Het is hoe de ander de situatie ervaart en beleeft.

Niet alles kan verteld worden

Het zijn vaak heftige situaties als er jeugdbescherming betrokken is bij een gezin. Maar het zijn meestal ook situaties waarin het niet zo zwart-wit is. Het komt voor dat ouders bijvoorbeeld zelf problemen hebben. Dat kunnen persoonlijkheidsproblemen zijn, maar ook verslavingsproblematiek of onverwerkte eigen trauma’s. Zonder iets af te willen doen aan hun beleving, aan een verhaal zitten altijd meerdere kanten. En de journalist hoort alleen wat de persoon hem of haar vertelt. Er kunnen ook dingen spelen die niet worden verteld.

Wat doet dit in het hulpverleningsproces?

Het gaat mij er helemaal niet om wie er gelijk heeft, maar het is wel lastig voor ons als communicatieadviseur in de jeugdbescherming. Want de jeugdbescherming is er voor het kind, onze cliënt. En als de media betrokken raken, doet dit vaak niet veel goed voor de cliënt. Sterker nog, het proces van hulpverlening wordt hier mogelijk door geschaad. Want iemand kan zich dan wel erg gesterkt voelen in zijn of haar gelijk, maar staat misschien niet meer open voor hulpverlening die zo hard nodig is.

Niet gehoord

Als een cliënt naar de (sociale) media stapt, ligt hier vaak achter dat de cliënt zich niet gehoord voelt. En dat is natuurlijk een vreselijk gevoel. Iedereen wil zich gehoord voelen en al helemaal als het om je eigen kinderen gaat, dat begrijp ik maar al te goed. Maar er zijn meer wegen die je kunt bewandelen en die hopelijk ook een beter resultaat hebben. Zo hebben wij een onafhankelijk bemiddelaar die je kunt inschakelen en we hebben een cliëntambassadeur in dienst waar je je verhaal kunt doen. Ook kun je een gesprek met de teammanager van de jeugdbeschermer aanvragen. Deze manieren kunnen ervoor zorgen dat de zo belangrijke verbinding met de jeugdbeschermer waar nodig wordt hersteld met als gevolg dat de cliënt zich gehoord voelt. We zien dat deze ‘wegen’ gelukkig steeds meer bewandeld worden met een goed en een voor beide partijen bevredigend resultaat.

Nuance en context zijn belangrijk

Wat ik voordat ik kwam werken bij Jeugdbescherming west al wist, maar wat door het werken bij Jeugdbescherming west nog duidelijker is geworden voor mij, is dat nuance en context ontzettend belangrijk zijn bij verhalen over de jeugdzorg. Als maar één kant van het verhaal wordt belicht, is het volledige verhaal altijd genuanceerder. Deze bewustwording wil ik graag iedereen meegeven, want je leest hierdoor het verhaal met een andere blik.

Laura Vols
communicatieadviseur
Jeugdbescherming west

Nog een blog lezen van onze communicatieadviseur Laura Vols? Lees de blog: de (im)perfecte organisatie