Welkom op onze
blogpagina!

Misschien vraag je je als jeugdzorgprofessional af of al je inspanningen wel iets opleveren. Je ziet twee strijdende ouders en je wilt deze mensen dolgraag helpen, maar je adviezen leveren alleen op dat de situatie nog meer escaleert. Ik was zo’n ouder en ik kan je wel wat vertellen.

Ik had het grote geluk dat ik, buiten de reguliere hulpverlening om, tegen de juiste hulp mocht aanlopen, waardoor ik mezelf ging begrijpen. Gek genoeg zou blijken dat dit het enige was dat ik nodig had. Dit was echter niet eenvoudig en het duurde een paar jaar voordat ik eindelijk kon zeggen dat ik echt uit de problemen was. In de tussentijd had ik te dealen met adviezen vanuit de hulpverlening die niet helpend waren zoals: ‘Jullie moeten er samen uitkomen’, ‘Zodra jullie een plan hebben gemaakt, kunnen we hier verder mee’ en ‘Jullie diskwalificeren elkaar, dat is niet helpend.’

Cursus empathie gevolgd

Op een gegeven moment heb ik een tweedaagse cursus empathie gevolgd. Een enorme eyeopener was dat ik ging begrijpen dat als iemands innerlijke wereld erg krap is geworden, dat hij dan niet in staat is om de ander te begrijpen en daardoor empathie te kunnen geven. Zo iemand heeft nodig om eerst zichzelf te gaan begrijpen. Het shockeerde mij om te bedenken dat ik mijn hele leven lang op die manier op de vlucht was geweest. En dat terwijl ik altijd had gedacht dat ik een empathisch mens was. Altijd op zoek naar harmonie en daardoor op de vlucht voor conflicten. Ik begreep ineens waarom al die adviezen niet hadden geholpen.

Dé oplossing van alle problemen

Ik kan er niet genoeg op hameren hoe belangrijk het is om jezelf te begrijpen, om ‘bij jezelf te komen’. Om te snappen dat je frustratie niet komt door de ander of door de situatie, maar door je eigen onvervulde behoefte. Dat dit begrijpen dé oplossing is in alle problemen die er tussen mensen en systemen zijn, daarvan ben ik overtuigd. Het kan niet uitgelegd worden in een blog van 600 woorden, maar ik kan je van harte aanbevelen om dit onderwerp hoog op je aandachtslijstje te zetten!

Help ouders zichzelf te begrijpen

Ook al kun je de shit die er tussen ouders is niet opruimen, omdat zij daar zelf verantwoordelijk voor zijn, je kunt wel degelijk iets voor hen betekenen door deze ouders te helpen om zichzelf te begrijpen. Heb er begrip voor dat ze er niet samen uit kúnnen komen. Probeer hen niet met andere ogen naar de ander te laten kijken, maar help hen om met andere ogen naar zichzelf te kijken. Denk eraan dat iedereen handelt vanuit oprechte intenties, óók de mishandelende ouder, en doe daar een beroep op.

Heb oog voor de positieve ontwikkeling!

Mijn leven lang had ik me verantwoordelijk gevoeld voor het gevoel van de ander. Dit wordt emotionele slavernij genoemd. Toen ik begon om mijzelf beter te begrijpen, grenzen leerde stellen en daaraan vast te houden, om nog maar te zwijgen van het durven aangaan van conflicten, werd mij dit niet in dank afgenomen door de hulpverleners. Niet zo raar, want ik wist nog niet hoe ik bij het emotioneel vrij worden rekening kon houden met mijn man. Het was echter een noodzakelijke periode, vergelijkbaar met de puberteit, en een grote stap vooruit voor mijzelf. Het had veel geholpen als de hulpverleners er oog voor hadden gehad dat ik me positief aan het ontwikkelen was.

Karien Kruyswijk, moeder van negen kinderen

Mocht u ook uw verhaal willen delen in een blog, neem dan contact op met onze cliëntambassadeur Caroline Quarles van Ufford. Kijk voor contactgegevens op de pagina: cliëntambassadeur.

* Karien Kruyswijk heeft over haar ervaringen het boek ‘Ik dacht dat ik gelukkig was!’ geschreven.*

Nog een blog lezen van een cliënt? Lees de blog: Mijn verhaal als moeder van twee prachtige kinderen

Foto: Jeugdbescherming west