Welkom op onze
blogpagina!

‘Dit is Daan en ze weet alles van vechtscheidingen.’ Zo werd ik aangekondigd bij mijn nieuwe collega’s toen ik werd gedetacheerd door Jeugdbescherming west naar het centrum voor jeugd en gezin (CJG). Het klopt dat ik bij de jeugdbescherming  veel te maken heb gehad met complexe scheidingen. Ik heb me er dan ook goed in verdiept en heb geleerd hoe ik ouders kan ondersteunen om in de strijd de focus op het belang van het kind te houden, ik weet hoe ik de risico’s voor de kinderen kan taxeren en weet hoe ik ouders uit kan leggen wat de gevolgen zijn van hun gedrag voor het kind.

Helaas heb ik ook veel zaken voorbij zien komen waarbij het niet lukte om de situatie voor het kind te verbeteren. Zaken waarbij de ene ouder het kind opzette tegen de andere ouder, waarbij zij totaal voorbijgaat aan het enorme verdriet van het kind. Zaken waarbij een ouder het kind onttrok aan het gezag van de andere ouder, hiermee het kind in een onveilige situatie brengend zonder dit in te zien…. Soms restte er uiteindelijk niets anders dan het kind of de kinderen onder te brengen op een veilige plek met als doel en met de hoop dat ze alsnog zouden ervaren hoe het is om in een “normaal functionerend” gezin op te groeien en te leren hoe ze zelf normale relaties aan konden gaan. Dit heb ik altijd de meest tragische zaken gevonden. Maar toch, dit soort zaken is  “mijn ding”. Vreselijke uitdrukking trouwens…..Mijn nieuwe collega’s zijn er wel blij mee. De meesten van hen zijn geen fan van deze zaken dus zij komen graag bij mij.

Toen ik ongeveer een maand bij het jeugdteam werkte, kwam een collega naar me toe “Daan, vanmiddag komt meneer Hendriks. Hij heeft een vraag over de omgangsregeling. Jij kunt wel wat met vechtscheidingen dus ik dacht dat dit wel iets voor jou zou zijn”  Een uitdaging, top, ik voelde de adrenaline al een klein beetje stromen. Ik vroeg een gedragswetenschapper die ook van de jeugdbescherming kwam om aan te sluiten om zodoende wat te verduidelijken over de ontwikkeling van een kind en de gevolgen van een vechtscheiding op de ontwikkeling.  We bereidden het gesprek voor, namen nog de werkmethoden door en verdeelden onze rollen enigszins. Appeltje eitje voor ons met onze JB ervaring op het gebied van vechtscheidingen…..

Rond 14.00 uur kwam meneer Hendriks. Ik vroeg hem wat zijn vraag aan ons was. Hij begon te vertellen : “mijn vrouw en ik zijn gescheiden. We hebben twee zoontjes van 7 die ik om de twee weken zie. We hebben ook nog 1 dochter van 13 die ik sinds een jaar niet meer zie. Ze lijkt boos op mij omdat haar moeder en ik zijn gescheiden. Maar waarom ze precies niet meer wil komen is nooit echt duidelijk geworden. Nu wil ze  plotseling toch weer contact. Ze komt aanstaande zaterdag met haar broertjes langs en ik weet niet zo goed hoe ik hier mee om moet gaan. Wat ga ik tegen haar zeggen? Ga ik gelijk met haar praten over het feit dat we elkaar heel jaar niet hebben gezien? Doe ik net of er niks gebeurt is?
De gedragswetenschapper gaf wat informatie over hoe een scheiding invloed kan hebben op een kind, hoe zij dit kunnen zien ongeacht of dat beeld klopt of niet. Meneer Hendriks maakte naarstig aantekeningen. Hierna gaven we hem tips over hoe om te gaan met zijn dochter tijdens het herstel van het contact. Weer schreef hij alles op.
Toen hij hiermee klaar was ging hij verder met vertellen :” Ja, jullie moeten weten, ik dacht dat ik een gelukkig huwelijk had totdat mijn vrouw ineens bij me weg wilde. Ik snapte er niks van en was er kapot van”
Nu gaat het gebeuren dacht ik. Nu komen de opmerkingen over zijn ex-vrouw, dat het haar schuld is dat hij zijn dochter niet meer ziet, dat hij het anders heeft gewild enzovoort. En dan gaan wij kijken welke hulp we kunnen inzetten. Misschien een training ‘Ouderschap Blijft’? Misschien een andere vorm van mediation? Dat is immers hoe complexe scheidingen lopen toch?

Meneer Hendriks vervolgde zijn verhaal: “Maar ze doet het hartstikke goed met de kinderen, ze heeft een leuk huisje bij mij in de buurt, werkt maar heeft ook voldoende tijd voor de kids, dus daar hoor je mij niet over. Bovendien heeft ze sinds kort een nieuwe vriend. Echt een hele leuke man die ook gek is op de kinderen dus dat zit wel goed. Ik denk dat hij er ook voor gezorgd heeft dat mijn dochter weer contact wil, dus ik ben blij met hem. De stem van meneer Hendriks vervaagde een beetje in mijn hoofd. Naast me merkte ik dat mijn collega een beetje ging verzitten.  Ineens hoor ik meneer Hendriks zeggen: “Dames, gaat het wel met jullie? Jullie zitten me zo met open mond aan te staren?”

Tsja, zo zie je hoe je beeld kleurt als je veel problematische situaties ziet. Het doet me goed om te zien dat niet iedere scheiding zo problematisch verloopt…

Daan, jeugdbeschermer Jeugdbescherming west, gedetacheerd bij het Centrum voor Jeugd & Gezin