Welkom op onze
blogpagina!

De meldkamer belt
Ik baal, want het is laat
Ben moe en wil eigenlijk naar bed
Het was al een drukke avond met pittige meldingen
Een meisje van nog geen tien
Die door de politie vastgepakt moest worden
In verband met fikse agressie naar vader en zusje
Ter plaatse zagen we een meisje
Doodmoe, op haar bed
Twee enorme betrokken agenten in haar slaapkamer
Die een klik hadden met dit meisje
Ik heb het gesprek overgenomen
Uiteindelijk konden we samen even met haar poppenhuis spelen
En grapjes maken ten koste van mijn collega
Uiteraard
Dat hij zijn zonnebril was vergeten
En gaf ze hem een ieniemienie roze bril uit de poppenkast
Ik hou daarvan
Fuck op dat moment de 1,5 meter-regel
We móesten wel in de buurt komen
Moesten samen met politie én de vader in de slaapkamer staan
Om contact te maken
En om de boel goed en veilig achter te kunnen laten
Gelukkig kon de oma het gezin ondersteunen dit weekend

Ik neem de telefoon op
De stem uit de meldkamer klinkt een beetje in paniek
Een melding van een suïcidepoging
Van een zestienjarig meisje
Ze staat nog op de brug
Dat was wat ik doorkreeg
Alle alarmbellen gaan af in mijn hoofd
Mijn eerste reactie was
‘Ze moeten 112 bellen, niet mij’
Maar het meisje zat zelf ‘onder de knop’
Ik neem snel het gesprek over
Hoor een hele timide zachte stem
Ik vraag of ze alleen is
(dit was ze nu niet)
En haar naam en geboortedatum
Zoek, terwijl ik haar ‘bevraag’, snel in ons systeem
Gelukkig vind ik snel wat achtergrondinformatie
Een daarvan word ik eigenlijk een beetje verdrietig
Bozig (wachtlijstshit), maar ook alert
Want dit is serieus
Ze stond op de brug
Wilde niet meer leven
Ze wilde springen
Het was genoeg zo
Ze kon niet meer
Toen ik vroeg wat heeft gemaakt dat ze eraf was gekomen
Kwam het doordat een ander meisje langsliep
Haar zag staan
En haar beetpakte
En vroeg: ‘Wat ga je doen?’
Ik was heel even stil
Kreeg kippenvel
Sommige meldingen komen binnen
Zoals deze
Ik herstelde snel en vroeg het andere meisje aan de telefoon
Zij kon blijven tot er hulp kwam
‘Het was nu rustig,’ zei ze
Ik heb mijn directe nummer aan hen gegeven
En vertelde wat ik ging doen
Dat was goed
Ik belde 112
Hierop volgde helaas geen actie
Ze wilden niemand sturen voor de directe veiligheid
Terwijl niemand op dat moment kon inschatten
Of er eventueel nog een trigger voor dit meisje zou komen
(Dit is uiteraard later besproken met de politie)
In mijn hoofd gingen alle acties die ik kon uitvoeren door elkaar heen
Contact houden was nu het belangrijkste
Ik belde terug
Het was nog rustig en ze waren aan het kletsen
Dat klonk goed
Ik vroeg haar wat ze graag zou willen
Ze antwoordde weer met die timide stem
‘Ik wil zo graag hulp’
Ik heb nog even gekletst
Om te kunnen beoordelen of het echt rustig was
En toestemming gevraagd of ik haar ouders mocht bellen
Zodat ze gehaald kon worden
Dat was goed
Gelukkig
Ik belde haar ouders
Zij reageerden adequaat
Geschrokken, doch praktisch
En dat was nodig op dat moment
Ze gingen haar halen

Ondertussen schakelde ik de GGZ in
Voor een beoordeling
Ik deelde de informatie die er bij ons bekend was
Dit was enorm zorgelijk
En ze stond op een wachtlijst
Terwijl de informatie er echt niet om loog
GGZ zou met spoed de ouders bellen
En naar de woning gaan
Ik belde het meisje weer
Vertelde haar bovenstaande
Legde uit aan haar dat er vanavond al een start van de hulp zou zijn
De hulp die ze graag wilde
Ze zag haar ouders al aankomen
Op het moment dat we elkaar aan de telefoon hadden
En ze bedankte me…

Even later heb ik het andere meisje gebeld
Om te vragen hoe het met haar was
Ze gaf aan dat ze aan het hardlopen was
Dat ze achttien jaar was
En het meisje had zien staan
Zonder na te denken haar vast had gepakt
Het ging wel goed met haar
Ze ging zo naar huis
Waar haar ouders al van de situatie wisten
En haar zouden opvangen
Ik heb haar adres gevraagd
En gezegd dat ze mij moest appen als ze veilig thuis was
Dat heeft ze braaf gedaan

De volgende dag heb ik haar geappt
Ze had goed geslapen
En heb ik wat korte informatie doorgegeven
(met uiteraard toestemming van de ouders)
Hoe het verder was gegaan
Met het meisje op de brug
Heb benadrukt
Dat zij een leven heeft gered
En dat ik rete-trots op haar was
Een paar dagen later kreeg ik een appje
Ze bedankte me
Ik had een cadeaubon van een sportwinkel gestuurd
Na overleg met mijn teamleider
‘Het had niet gehoeven,’ appte ze
Ik vond van wel

De zorg voor het andere meisje
Is met zeer grote spoed ingezet
Diezelfde nacht nog en de dagen erna
Intensieve hulpverlening
Zoals eigenlijk al had moeten gebeuren
Maar door de snelle inzet van de GGZ collega’s die nacht
Was er veiligheid
En dan ben ik enorm dankbaar
Voor de korte lijnen die we dan hebben
In tijden van crisis

Nicole Janssen, Crisisinterventieteam (CIT) Haaglanden