Welkom op onze
blogpagina!

Deze week is het de landelijke actieweek van de thuiszitters. Ook vanuit het Expertiseteam Complexe Zorg hebben we regelmatig te maken met kinderen waarbij onderwijs (vaak in combinatie met zorg) stagneert, waardoor ze niet meer naar school gaan. Onvoorstelbaar? Niet als je goed kijkt. De groep is heel divers. Hieronder wat voorbeelden van de laatste tijd: Als je je verplaatst in deze kinderen, kun je je er misschien wel iets bij voorstellen.

Mees (11 jaar) verdient al zijn eigen geld

Wanneer je als 11-jarige met gamen je geld kunt verdienen, waarom zou je dan nog naar groep 8 gaan? Zeker als je daarnaast ook al de administratie van je moeder doet die als ZZP’er werkt. Dan kan iedereen wel vinden dat je naar school moet, maar wat heb je daar te halen?

Kimberley (16 jaar) zorgt liever voor haar zieke vader

Als je als 16-jarige je moeder hebt verloren en je vader wordt ook nog ziek, dan kun je je vast wel voorstellen dat je een fijne tijd met je vader wilt hebben. Op school ging het eigenlijk al langer niet goed en de drempel is nu heel hoog, omdat je al een tijdje niet meer bent geweest. Thuis bij je vader voel je je wel goed. Je helpt hem in huis met allerlei klusjes. Nu nog naar school, dat vind je veel te spannend. Een baantje zou je wel willen, maar de stap om weg te gaan uit het huis vind je wel erg ingewikkeld.

Kinderen en leerkrachten zijn bang voor Kai (12 jaar)

Je hebt een moeilijke jeugd gehad en al in verschillende pleeggezinnen gewoond. In een klas zitten is voor jou erg ingewikkeld. Je kunt je moeilijk concentreren, begrijpt alle prikkels om je heen niet en daardoor ontplof je. Andere kinderen zijn daar bang voor en de leerkrachten kunnen er niet goed mee omgaan. Als je in een hele kleine groep bent met veel begeleiding, gaat het best goed. Maar nu je naar de middelbare school moet, blijkt het lastig om een school te vinden die je een kans wilt geven.

Mike (17 jaar) heeft autisme en reageert anders op de wereld om hem heen

Op de overzichtelijke basisschool ging het best redelijk, maar op de middelbare school gaat het helemaal mis. Hoewel je sommige vakken echt leuk vindt, lukt het je gewoon niet om in de klas mee te draaien. Dan ga je gekke dingen doen, of doe je uitspraken die niemand lijkt te snappen. Door je gedrag word je geschorst. Eigenlijk ben je best slim en denk je kritisch mee met de hulpverleners. Maar inmiddels zit je al bijna 2 jaar thuis en nu je bijna 18 wordt, heb je ook niet meer zo’n zin om in een klas te komen met kinderen die veel jonger zijn dan jij.

Kijk naar het kind!

Zoals je ziet, elk kind heeft een eigen verhaal. Vanuit het Expertiseteam Complexe Zorg zijn we trots op onze samenwerking met het onderwijs. We proberen maatwerk op zowel zorg als onderwijs te bieden. Dat is soms nog best ingewikkeld. Maar we zien de enorme meerwaarde om dit samen met zorgaanbieders en het onderwijs te doen. Hoe eerder je erbij bent, hoe meer je kunt betekenen. Daar waar kinderen toch thuiszitten, is het soms echt een zoektocht om ze weer terug in het onderwijs (en de zorg) te krijgen. En dat lukt alleen als we goed kijken naar het kind en zijn of haar verhaal en ons best doen daarbij aan te sluiten.

Tanja Mook, gedragswetenschapper Expertiseteam Complexe Zorg