Welkom op onze
blogpagina!

Beau is een jongetje van 6 jaar oud dat niet meer bij zijn ouders kan wonen. Na een jarenlange relatie met huiselijk geweld heeft zijn moeder een zelfmoordpoging gedaan. Omdat zijn vader niet voor hem kan zorgen en moeder het niet aan kan, wordt geregeld dat Beau en zijn zus bij oma  kunnen wonen. Beau heeft het er heel moeilijk mee en begrijpt niet goed waarom hij niet bij zijn mama kan wonen.

Gaat niet goed in de klas

De nieuwe plek is in een andere stad en Beau kan zich maar moeilijk aanpassen op school. Na een aantal forse incidenten waarbij hij andere kinderen de huid heeft vol gescholden en bedreigd, worden we nu bijeen geroepen op school voor een netwerkberaad. Beau heeft bij een klasgenootje de keel dichtgeknepen en gedreigd hem helemaal kapot te slaan. Aan zijn taalgebruik en gedrag menen we te zien wat hij thuis allemaal heeft meegemaakt. Maar helemaal zeker weten we het niet. Beau kan er (nog) niet over praten. Hij staat op de wachtlijst voor hulp maar moet waarschijnlijk nog drie maanden wachten. In de tussentijd probeert oma hem, ondersteunt door de pleegzorgwerker, zo goed mogelijk te begeleiden. Met elkaar willen we tijdens het netwerkberaad bespreken hoe we Beau en zijn oma kunnen begeleiden. Oma is zichtbaar nerveus en ik vraag me ter plekke af of ze bang is dat Beau van school verwijderd zal worden.

Verdrietig in de kring

De juf vertelt ons dat andere ouders geklaagd hebben en dat ze graag met ons wil nadenken over een oplossing. Ze vertelt dat Beau elke maandag, als de kinderen mogen vertellen wat ze in het weekend gedaan hebben, verdrietig in de kring zit. Samen met de intern begeleider neemt ze ons mee in de stappen die zij als school hebben gezet om ervoor te zorgen dat het beter gaat met Beau. Ze is opvallend open over haar worsteling met deze jongen en reflecteert al pratend op haar eigen handelen. De duidelijke betrokkenheid van de juf bij haar kleinzoon doet oma goed en ze bedankt de juf dat ze zo hard werkt voor hem. De juf stelt oma gerust en zegt dat ook zij willen dat het goed gaat met deze knul.

Een maatje voor Beau

Er wordt afgesproken dat er in de klas gewerkt wordt aan het thema verhuizen. Er zijn meer kinderen in de klas die onlangs verhuisd zijn en door hier breed aandacht aan te geven hoopt de juf dat Beau ziet dat het voor meer kinderen lastig is. Dat hij hierdoor zelf woorden leert geven aan zijn gevoel. Ze besluiten hem te koppelen aan een maatje in de klas; een meisje wat voorloopt in haar ontwikkeling en volgens de juf heel goed het gedrag kan scheiden van het kind, zoals zij dat noemt. Ze is niet zo snel onder de indruk van hem en hij accepteert het van haar dat ze hem zegt dat hij rustig moet doen. Met pleegzorg en de jeugdbeschermer wordt afgesproken dat er gespecialiseerde hulp komt die de juf gaat helpen in de klas. Iemand die samen met haar actief op zoek gaat naar nog meer creatieve en passende oplossingen. ‘Goed is ze hé,’ fluistert de jeugdbeschermer mij toe met een knikje naar de juf. Ik kan het alleen maar volmondig beamen. Zo’n juf gun je ieder kind!

Caroline Karssen, gedragswetenschapper jeugdbescherming west

Natuurlijk heeft Beau in het echt een andere naam