telSpoed & crisis

Detentie of niet, waar is de samenleving meer bij gebaat? | jeugdreclassering

#opinie #praktijkverhalen

In het jeugdstrafrecht is veel meer aandacht voor het pedagogische aspect dan in het volwassenenstrafrecht. En dat is niet voor niets. Want detentie in een justitiële jeugdinrichting doet soms meer kwaad dan goed. In deze blog beschrijf ik het verhaal van George. Hij beging een heftig delict maar was uiteindelijk echt niet gebaat bij detentie.

13 jaar en poging tot doodslag

George is 13 jaar als hij een leeftijdgenoot neersteekt op het basketbalveld. Hij wordt gelijk opgepakt en bekent. Ondanks zijn jonge leeftijd; het feit dat hij nog niet eerder is verdacht of veroordeeld en hij het verder goed doet op school en thuis, wordt zijn voorlopige hechtenis toch verlengd. Hij wordt namelijk verdacht van poging doodslag. Het slachtoffer heeft het ternauwernood overleefd.

Hoe komt hij tot zo’n daad?

Er is een dubbel persoonlijkheidsonderzoek aangevraagd door de Officier van justitie. Dat betekent dat zowel een psycholoog als een psychiater onderzoek doen om te kijken of er sprake is van een stoornis. Belangrijke informatie om de kans op recidive (herhaling) in te kunnen schatten en te kijken wat hij nodig heeft om dit te voorkomen. Het blijkt al snel dat hij gepest is op school en dat dit een grote rol heeft gespeeld.

Jeugdgevangenis is heftig voor George.

Tijdens het onderzoek moet George wel in de jeugdgevangenis blijven. Dat is heel heftig. Hij is piepjong en nog nooit lang alleen van huis geweest. Al snel krijgt hij het zwaar te verduren. Hij wordt gepest, uitgedaagd en afgeperst. Weer is hij de pispaal, net als op de basisschool alleen hier is het ook fysiek en dat gaat ver. George heeft brandwonden van uitgedrukte sigarettenpeuken op zijn lijf. Het gaat niet goed met hem, hij slaapt en eet nauwelijks, is continu bang en ziet het leven niet meer zitten. Voor zijn bescherming wordt hij in afzondering geplaatst.

Is George detentie ongeschikt?

We maken ons grote zorgen en gaan in overleg met de Officier van Justitie. We willen dat een psychiater beoordeelt of hij detentie ongeschikt is. Dat gaat niet zomaar. De zorgen moet heel ernstig zijn om dit aan te mogen vragen. De incidenten houden aan en op een gegeven moment zit George continu in de afzondering. Aan de ene kant goed voor zijn veiligheid, maar ook een zware aanslag op zijn mentale gesteldheid.

Naar huis, dat is voor de buitenwereld lastig te begrijpen

Na een paar weken dan het verlossende woord: George wordt detentie ongeschikt verklaard en mag naar huis. Uiteraard onder strakke voorwaarden: afspraken met ouders, wijkagent, ouderbegeleider en hij moet meteen starten met behandeling. Dit is voor de buitenwereld maar lastig te begrijpen, zo’n heftig feit en de dader staat binnen no-time weer buiten.

Pedagogische aspect van het jeugdstrafrecht

Maar wat ben ik blij dat er binnen het jeugdstrafrecht niet alleen aandacht is voor straf, ook bij een verdachte van een heftig delict. Deze jongen heeft hulpverlening en behandeling nodig. Daar heeft hij veel meer aan om herhaling te voorkomen. Ik ben ervan overtuigd dat de maatschappij daar uiteindelijk ook meer bij gebaat is.

 

Caroline Quarles van Ufford, jeugdbeschermer

 

Uiteraard heft George in het echt een andere naam. Foto: Pixabay

Reacties op dit bericht

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Archief

Tags