telSpoed & crisis

Een dikke pluim voor pleegouders: super gewone mensen met een superbelangrijke taak

#opinie

Pleegouders verdienen een dikke pluim. Mensen die hun huis en hart openstellen om kinderen op te vangen. Kinderen die heel wat hebben meegemaakt, kinderen die door hun geschiedenis vaak behoorlijk wat vragen van hun opvoeders. Vanuit de jeugdbescherming weet ik hoe enorm belangrijk deze mensen zijn voor heel veel kinderen.

Pleegouders in soorten en maten

Pleegouders zijn er in vele soorten en maten. Mensen uit de omgeving die een kind tijdelijk een thuis bieden. Oma’s & opa’s, ouders van vriendjes en vriendinnetjes, de buurvrouw, een kennis. Maar het kan ook een gezin zijn dat geen banden heeft met het eigen gezin, als het beter is voor een kind om in een neutrale omgeving op te groeien. Of als er simpelweg geen andere optie is. Er zijn ook pleegouders die kinderen en ouders tijdelijk de kans geven om weer op adem te komen. Of die kinderen een thuis geven tot ze volwassen zijn, of ook daarna.

Vijf kinderen en een psychotische vader

De eerste keer dat ik me realiseerde wat een super gewone mensen pleegouders zijn, was toen ik voor het eerst meeging om kinderen voor hun veiligheid naar een pleeggezin te brengen. Vijf prachtige kinderen met grote droevige ogen die met spoed een plekje nodig hadden. Kinderen die in hun korte leven al veel hadden meegemaakt. Hun vader was psychotisch geraakt en na een heftig geweldincident thuis zijn de kinderen samen met de politie uit huis gehaald voor hun veiligheid. Er werd naarstig gezocht naar een gezin waar ze alle vijf naar toe konden. Want ze ook nog uit elkaar halen na zo’n heftige tijd, wil je echt niet.

Geleend stapelbed

Wonder boven wonder was er een gezin bereid alle vijf de kinderen op te nemen. Eigenlijk hadden ze maar ruimte voor één want ze hadden al drie kinderen in huis. Maar na wat creatief geschuif en een geleend stapelbed waren ze meer dan welkom. Voor deze kinderen maakten deze mensen een wereld van verschil! Zelf deden deze mensen alsof het de gewoonste zaak van de wereld was…

Caroline Karssen, gedragswetenschapper Jeugdbescherming west

Reacties op dit bericht

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

For security, use of Google's reCAPTCHA service is required which is subject to the Google Privacy Policy and Terms of Use.

Archief

Tags