Welkom op onze
blogpagina!

Het beschermen van kinderen is van ons allemaal. Wij begeleiden gezinnen waarvan de Raad voor de Kinderbescherming en de rechter vinden dat overheidsbemoeienis nodig is.  Deze gezinnen hebben meestal al veel zorg gehad wat niet het resultaat heeft opgeleverd wat ervan verwacht werd. De teleurstelling kan daarom groot zijn als de kinderrechter besluit dat er nog meer nodig is. Begrijpelijke onbegrip en frustratie komen wij dagelijks tegen. Het is zowel voor de gezinnen, kinderen en de professionals dan ook een grote opdracht om samen een volgende stap te maken om de situatie voor de kinderen te verbeteren.

Feedback

Wij leiden onze professionals zodanig op dat zij de vaardigheden en de competenties hebben om samen met het gezin en het netwerk te onderzoeken wat er nodig is. Dat gaat gelukkig vaak goed. Soms lukt het echter niet om samen met het gezin overeenstemming te krijgen wat er nodig is. Wij staan open voor alle feedback van onze gezinnen en kinderen en leren daarvan. Wij realiseren ons dat er in het dagelijks werk helaas ook fouten worden gemaakt, dat ontkennen wij niet. Het ontslaat ons echter niet van de plicht om met elkaar te blijven doen wat nodig is, namelijk zorgen dat kinderen veilig kunnen opgroeien.

Strijd

En toch zien we dat de strijd soms oploopt. Niet alleen de strijd tussen de ouders, maar ook de strijd tussen de jeugdbeschermer en de ouder(s) en iedereen die daar verder bij betrokken raakt. Dit is helaas een beeld wat we landelijk zien gebeuren.

Emoties

Wij realiseren ons dat het ontzettend ingewikkeld is voor gezinnen die onvrijwillig met ons moeten samenwerken, dat de verwachtingen hoog gespannen zijn en dat de teleurstelling groot kan zijn als er niet lukt wat verwacht werd. Emoties kunnen soms zo oplopen dat het wederzijds respect verdwijnt, er grimmige berichten worden verspreid op de sociale media en er (verbale) doodsbedreigingen worden geuit. De jeugdbeschermers voelen zich daar onmachtig en onveilig bij. Door het soms betrekken van het privéleven van jeugdbeschermers vervagen ook de grenzen tussen de professional en de persoonlijke levenssfeer.

Wederzijds respect

En dan toch is het noodzakelijk om wederzijds respect te blijven tonen, dat te blijven doen om gezamenlijk, voor de kinderen, de volgende stap te maken. Daar waar nodig zullen we met de ouders bespreken hoe we weer in de samenwerking komen en afspraken maken over hoe we elkaar bejegenen. We willen namelijk onze professionals ook beschermen door hen te ondersteunen. Ook omdat dit anders ten koste gaat van de beperkte kostbare tijd, de vitaliteit en de creativiteit die jeugdbeschermers nodig hebben om samen met het gezin daadwerkelijk tot passende oplossingen te komen.

Laten we samen zorgen dat kinderen veilig kunnen opgroeien, dat is onze opdracht.

Astrid Rotering & Joost van der Hulst
Raad van bestuur Jeugdbescherming west