Welkom op onze
blogpagina!

Een veel gehoorde uitspraak is dat het goed gaat met het kind als het eet, slaapt en er goed uit ziet. Helaas is dat niet altijd waar. Soms gaat het helemaal niet goed maar durven wij dit als volwassenen niet te zien.

Het ging helemaal niet goed met Donny. Hij was twee jaar oud toen wij bij hem en zijn ouders betrokken raakten. Hij woonde bij zijn moeder, zijn vader woonde ergens anders maar kwam wel regelmatig over de vloer. Het ging helemaal niet goed met Donny. Maar om dit te zien moet je wel durven kijken.

Zorgen over zijn ontwikkeling

De jeugdbeschermer bracht de zaak voor de eerste keer in de casuïstiek bespreking omdat ze zich zorgen maakte om hem. Tijdens een huisbezoek had ze gezien hoe hij als een kikker op de vloer zat en haar en zijn moeder observeerde. Uit de rapportage wisten we al dat er zorgen waren over zijn ontwikkeling. Hij sprak nog niet en we dachten dat er misschien sprake was van autisme. In de weken erna richtte de jeugdbeschermer zich op het maken van een goede analyse van de situatie en stelde zij, samen met het gezin, een plan op. Hulpverlening werd aangevraagd om hem te ondersteunen bij zijn taalontwikkeling en het leek de goede kant op te gaan.

Opvallend gedrag

Totdat de politie ons belde met de mededeling dat moeder en Donny op het politiebureau zaten. Moeder was betrapt op winkeldiefstal. Ze had haar zoon min of meer in de armen van de betrokken agent gegooid en het op een lopen gezet. Na een wilde achtervolging werd moeder meegenomen naar het bureau. Daar was het gedrag van Donny opgevallen. Hij zat in de hoek van de kamer, op handen en voeten en wiegde heen en weer. Omdat moeder bleef schreeuwen en het vermoeden bestond dat zij drugs gebruikt had, werd zij van haar zoon gescheiden en werd vader gevraagd hem op te halen. Bij aankomst van vader had Donny echter dusdanig angstig gereageerd dat de agenten hem niet aan hem hadden meegegeven en in plaats daarvan de jeugdbeschermer hadden gebeld.

Het wordt duidelijk dat er sprake is van mishandeling

Langzamerhand werd steeds duidelijker dat Donny thuis mishandeld werd. Hij was getuige van huiselijk geweld, werd verwaarloosd en door moeder geslagen wanneer hij niet luisterde. Steeds duidelijker werd dat zijn vreemde gedrag en zorgelijke taalontwikkeling het gevolg was van wat hij thuis meemaakte.

We hadden het dus niet goed gezien. Het was geen autisme wat we bij Donny hadden gezien, er was veel meer aan de hand. Donny is één van de vele kinderen in Nederland die te maken heeft met kindermishandeling.

Waarom had niemand het eerder gezien?

Donny is één van de vele kinderen in Nederland (34 op de 1000) die te maken hebben met mishandeling of verwaarlozing op lichamelijk, emotioneel of seksueel vlak. Een groot deel van deze groep, zoals Donny, zit nog niet op school waardoor er minder mensen zijn die kunnen zien hoe het thuis gaat. Dat maakt het bij jonge kinderen zo moeilijk. 26% van deze groep bestaat uit baby’s waarbij de impact van mishandeling nog groter is omdat ze zo afhankelijk zijn van hun ouders voor het reduceren van stress. Daarnaast is het jonge brein nog in ontwikkeling en heeft de stress die het kind meemaakt in de thuissituatie invloed op zijn of haar brein. Omdat deze kinderen nog niet of niet goed genoeg kunnen praten is het belangrijk goed naar hun gedrag te kijken en bij de ouders door te vragen.

Laten we bij deze groep extra alert zijn en hen niet over het hoofd zien.

Caroline Karssen, gedragswetenschapper